ok..memandangkan kte dah ade blog yg dgunakn dlm bhsa inggeris,kali
ni kte akn luahkn dlm bhsa melayu kt sini..Sebenarnye kte mmg agk malas
nak tulis kat sini memandangkan ramai org yg kte kenal tau blog nie..well,
kte ni mmg jnis agak segan kalau org dkenali baca blog nie n know wat
i'm thinking n saying..However,utk org yg x dikenali kte xde feeling..

Lately,kte feel agak down setiap kali search pasal biasiswa..Bukannyer sbb result
kte yg x sehebat org lain tapi disebabkan kte x tau apa yg kte patut ambil utk
further study.Kte rase sgt2 confius..Kte x berani nak cuba ambil mne2 course..
Kte da try bercerita dgn umi tapi umi macam x faham apa yg kte nak maksudkan..
apa yang kte rase.Seriously,kte akan rase macam nak menangis,tension n all
dat neative feelings keep coming to me..Mulelah hati kte speaking..Besides that,
kte x tau nak cerita kat siapa.Nak rely kat siapa.Kte xde keberanian nak isi borang2
biasiswa yang berlambak kat internet skrg nie..Kte sentiasa terbayang,kalau kte
dipanggil untuk temuduga biasiswa..Apa yang kte akan jawab kalau dia soal tentang
impian kte,future prospek trhdp course yg kte ambil?Kenapa kte nak course tue?
soalan lain kte bole jawab,kelentong tapi soalan yg tadi...kte mesti akan gagap,
terdiam sebab kte x tau apa yang kte nak..
Umi cakap apply je tapi tengok juga syarikat tu kukuh x,islamic,xde unsur2 yg haram..
Semua benda tue kte bole buat tapi bilakte tgk course..kte akan jadi buntu,confuse,
rase mcm jantung n hati kte nak trkeluar sebab berdegup kuat sgt mengalahkan
org yg sedang hangat bercinta..Otak rase cam berat n blank..Well,rasenya mmg otak
kte jadi total blank..X tau da kte nak fikir apa.Tambahan pula kte anak sulung utk family
kte la.Jarang pula tu keluar rumah disebabkan masalh kesihatan.Nak kata kawan sejiran,
nope sume x sama umur.Kalau ada pun lelaki but i'm not used to it so mmg no way utk
kte tegur dulu melainkan org len start dulu..(im not like thay wif girl)..
Anyway,rasa lega sikit lepas luah kat sini..Rasa tenang sikit n x seberat tadi..Its a tension
bile jantung kte brdegup dgn berat bila search biasiswa n xle nak cerita kat org yg
sepatutnya tolong kte n nasihat yg trbaik utk kte.Mood pun rase down je time nie..
n i'm not the type brcerita kat sembarangan org..Kte lebih ske pendam rasa..
(Bahaya tu sbb bole mnyebabkan jadinya kes gila)..
Truthfully,kte rase sgt x3 BLANK sejak keluar hospital..Kte x tau pe kte nak except
hari tue kte nak gi shopping clothes n i do go ngn sister n mom..Selain tu?Nope..
kte x tau nak apa..Tanya la apa kte nak..kte hanya bole bagi satu jawapan..
I DONT KNOW..NOTHING..ok..smpai sini jer..my korean drama da waiting..
thx blog sbb mngurangkan keresahan nie..